تأثیر محلول‌پاشی سولفات روی بر عملکرد و غنی‌سازی دانه ارقام ذرت شیرین(Zea mays var saccharata) در الگوهای مختلف آبیاری تناوبی

این پژوهش به‌منظور بررسی اثرمتقابل کم‌آبیاری و تأثیر محلول روی بر غنی‌سازی دانه ارقام ذرت شیرین در سال 1393 و 1394 به‌صورت اسپیلت پلات فاکتوریل در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه آزمایشی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک انجام شد. سطوح الگوی آبیاری شامل (آبیاری کلیه جویچه‌ها (شاهد)، آبیاری یک‌ درمیان جویچه‌ها، آبیاری یک‌ در میان متناوب جویچه‌ها) به‌عنوان کرت‌های اصلی و سطوح محلول‌پاشی روی (عدم محلول‌پاشی (شاهد محلول‌پاشی آب)، کاربرد سولفات روی زینک درآپ دو در هزار، کاربرد سولفات روی زینک فست دو در هزار) به‌عنوان کرت‌های فرعی و ارقام هیبرید ذرت (شیرین و فوق شیرین) به‌عنوان کرت‌های فرعی- فرعی در نظر گرفته شدند. صفات موردبررسی در این پژوهش ارتفاع گیاه، عملکرد دانه، وزن هزار دانه، شاخص برداشت، مقدار روی دانه و پرولین برگ بود. اثر متقابل تیمارها باعث افزایش 33 درصدی ارتفاع بوته، 27 درصدی عملکرد دانه، 21 درصدی وزن هزار دانه و 13 درصدی شاخص برداشت گردید. بیشترین مقدار عملکرد قابل کنسرو به تیمار آبیاری تناوبی، زینک فست درهیبرید چلنجر و کمترین به تیمار آبیاری یک‌درمیان، محلول‌پاشی شاهد درهیبرید چیس تعلق گرفت. در بررسی مقدار روی در دانه، بیشترین مقدار به تیمار آبیاری تناوبی، زینک فست در هیبرید چلنجر و کمترین به تیمار آبیاری یک ‌درمیان، محلول‌پاشی شاهد در هیبرید چیس تعلق گرفت که در سطح یک درصد اختلاف معنی‌دار داشتند. بیشترین اثرات متقابل تیمار آبیاری متناوب، زینک فست و رقم چلنجرب و کمترین به تیمار آبیاری یک‌ درمیان، زینک دراپ و رقم چلنجر تعلق گرفت. بر طبق نتایج تحقیق، در شرایط کم‌آبی، استفاده از الگوی آبیاری تناوبی و محلول‌پاشی زینک فست در رقم چلنجر قابل توصیه است.